De jongen Okke Perzische Kat was een heel aardige jongen die erg veel van zijn vrienden hield. Als hij iemand iets zwaars zag tillen, wilde hij het voor hem dragen. Hij wist wat de favoriete bloemen van zijn vrienden waren en gaf hen een boeket cadeau. Toen zijn klas ging sterren kijken, ging hij niet mee kijken met zijn vrienden.
“Ik blijf wel hier beneden,” zei hij.
“Dan kunnen jullie het allemaal beter zien.”

Okke deed altijd van die lieve dingen en hij dacht er nooit echt over na. Al zijn vrienden vonden hem erg aardig. Maar Okke had een geheim: hij had hoogtevrees!
De echte reden dat Okke niet de uitkijkpost in ging op het schoolreisje was dat hij te bang was! Maar hij durfde dat niet aan zijn vrienden te vertellen.
“Stel je voor wat ze zouden zeggen als ze erachter kwamen dat een grote jongen zoals ik hoogtevrees heeft,” dacht hij.
“Ze mogen er nooit achter komen.”

Op een dag ging Okke een stukje wandelen en zag hij Petrus Baby Beer onder een boom zitten huilen. De hoed van Petrus was weggewaaid en zat nu vast aan een hoge tak.
“O, nee,” dacht Okke.
“Wat moet ik doen?”

Hij durfde niet zo hoog te klimmen, maar er was niemand anders in de buurt. Okke kon Petrus niet zo achterlaten, dus begon hij de boom in te klimmen. Hij trilde op zijn benen tijdens het klimmen, maar hij gaf niet op. Uiteindelijk kwam Okke bij de hoed van Petrus. Hij pakte hem en begon omlaag te klimmen, maar toen gleed hij uit. Hij viel uit de boom en landde op zijn billen!
Arme Okke schaamde zich erg.
“O, nee,” dacht hij.
“Ik ben op mijn billen gevallen voor de ogen van een van de baby’s.”

Petrus was erg blij dat hij zijn hoed terug had. Okke keek om zich heen of iemand hem had zien vallen.
“Pfieuw,” dacht hij.
“Het lijkt erop dat mijn geheim veilig is!”

Maar toen Okke de volgende dag naar school ging, had de hele klas het over hem. Zijn vrienden verdrongen zich om hem heen toen hij aankwam.
“Okke!” zeiden ze.
“Is het waar dat je in een boom geklommen bent om de hoed van Petrus terug te halen?”
“Hoe weten jullie dat?!” riep Okke.
“Heeft iemand me gezien?”
Okke werd rood van schaamte.
Maar al zijn vrienden waren erg onder de indruk. “Wauw!” zeiden ze allemaal.

“Je klom naar die hoge tak om de hoed van Petrus terug te halen,”
zei het meisje Luna Chocoladekonijn.
“Wat dapper van je!”
Petrus had het aan de anderen verteld...en het was hem helemaal niet opgevallen dat Okke bang was!
“Het...het was niets bijzonders,” zei Okke.
Okke had zich voor niets druk gemaakt. De vrienden van Okke lachten hem niet uit. Ze vonden hem aardiger dan ooit!

Einde